There is some evidence that the activation of the OT system is not always positive. Individuals who experienced trauma (especially in early life) might react adversely to exogenous OT, activating defensive responses instead of the calm and connection one [10] (Carter et al., 2020). Physical closeness and touch may generally be problematic for persons with a history of abuse. In these cases, special caution and (sense) of control need to be built in when applying the calm contact technique. The quotations of the reports connected to the technique illustrate that not only positive experiences are elicited. A well-trained instructor/therapist needs to handle the situation if needed. Certain psychiatric and physiological conditions (e.g., high sympathetic stress levels, panic reactions, bodily dissociation), or being hypersensitive to internal bodily cues, can make it difficult to maintain focus, stay in practice and experience calm and safety during the calm contact procedure. In this case, a preliminary measurement of body awareness or the physiological symptoms of autonomic nervous system activity can help to support the exercise of the “calm contact” technique. Self-report questionnaires such as the Body Perception Questionnaire [39,40] can be used for this purpose. The above outlined possible mechanisms regarding the OT response are theoretical suppositions that warrant empirical analysis. There are many further questions to explore: How are hypnotic interaction and the Polyvagal Theory related? Can hypnosis be seen as an interaction in a resting state, thus refueling it as a “buffer” for emergencies? Can hypnosis be understood as being able to provide an adaptive solution to a stressful situation by modeling the stressful situation itself within a protected framework? Can we see hypnotic interaction as a reparative experience in place of possible adverse early experiences, in which the hypnotist provides a secure base for his subject? So, the “calm contact” techni

Istnieją pewne dowody na to, że aktywacja systemu OT nie zawsze jest pozytywna. Osoby, które doświadczyły traumy (szczególnie na początku życia), mogą na nią zareagować niekorzystnie egzogenny OT, aktywujący reakcje obronne zamiast spokojnej i łączącej [10] (Carter i in., 2020). Bliskość fizyczna i dotyk mogą na ogół stanowić problem dla osób z historią molestowania. W takich przypadkach należy zachować szczególną ostrożność i (poczucie) kontroli wbudowane podczas stosowania techniki spokojnego kontaktu. Cytaty raportów powiązane do tej techniki ilustrują, że wywoływane są nie tylko pozytywne doświadczenia. Dobrze wyszkolony W razie potrzeby instruktor/terapeuta musi poradzić sobie z sytuacją. Niektóre stany psychiczne i fizjologiczne (np. wysoki poziom stresu współczulnego, reakcje paniki, dysocjacja cielesna) lub nadwrażliwość na wewnętrzne sygnały cielesne utrudniają utrzymanie skupienia, utrzymanie się w praktyce oraz zaznanie spokoju i bezpieczeństwa podczas ćwiczeń procedura spokojnego kontaktu. W tym przypadku wstępny pomiar świadomości ciała lub fizjologiczne objawy aktywności autonomicznego układu nerwowego mogą pomóc ćwiczenie techniki „spokojnego kontaktu”. Kwestionariusze samoopisowe, takie jak Body Można w tym celu wykorzystać Kwestionariusz Percepcji [39,40].Opisane powyżej możliwe mechanizmy dotyczące reakcji OT mają charakter teoretyczny przypuszczenia wymagające analizy empirycznej. Istnieje wiele dalszych pytań do zbadania: W jaki sposób interakcja hipnotyczna i Związane z teorią poliwagalną? Czy zatem hipnozę można postrzegać jako interakcję w stanie spoczynku? tankowanie go jako „bufora” na wypadek sytuacji awaryjnych? Czy hipnozę można rozumieć jako zdolność zapewnić adaptacyjne rozwiązanie stresującej sytuacji poprzez modelowanie samej stresującej sytuacji w ramach chronionych? Czy możemy postrzegać interakcję hipnotyczną jako doświadczenie naprawcze? w miejsce ewentualnych niekorzystnych wczesnych doświadczeń, w których hipnotyzer zapewnia bezpieczeństwo podstawa dla jego tematu? A więc technika „spokojnego kontaktu”.