The technique can be based on the recall of real-life contacts or a created/imagined one; it can be connected to a specific individual or a composition, including elements of various contacts. The “calm contact” technique lends itself to combining it with the “safe/favorite place” technique. This way, we can utilize both the sense of physical and emotional safety. Social support is very beneficial both in acute and chronic stress, as it supports the restorative capacities of the body instead of the energy-consuming sympathetic response [10]. Emotional support is especially important when the stress is perceived as uncontrollable [28]. This means that social support provides far more than mere practical help. It actually transmits the message that “you are valuable and highly appreciated”, as the members of the community are paying attention and caring for you [29]. Studies of social support demonstrate that in some cases, when instrumental help is better, usually the family members are “called for,” while when someone requires joyful, positive encounters, peers and friends are needed [30,31]. In the “calm contact” technique, the patient (inner mind) can choose who is needed in the given situation. We hypothesize that the “calm contact” technique can activate not only the experience of social support during stress but can also stimulate calm and connection reactions. “Oxytocin appears to be of special relevance to physical and mental protective adaptations that involve high levels of sociality or social support and a sense of psychologic safety as well as emotional regulation and autonomic stability that are necessary for mental health and higher levels of cognitive functions” [10] (p. 851). Calm and connection reaction (OT-based stress regulation) has a specific psychophysiological pattern: low heart rate and blood pressure, gastrointestinal activation, reduced Brain Sci. 2024, 14, 83 8 of 11 arousal, and increased sense of calmness. This state is related to a sense of well-being and relaxation and promotes positive social interaction [11], and it is especially important during childbirth and delivery [32]. According to Stephen W. Porges [4] and his Polyvagal Theory, the autonomic nervous system plays a prominent role in the regulation of reactions to the world. The model posits that three distinct neural pathways of the autonomic nervous system facilitate the production of different physiological states, which can be associated with different emotional states and behavioral responses. One of the central hypotheses of the Polyvagal Theory is that the regulation of social interactions is also related to the autonomic nervous regulation of the internal organs (especially the heart) because one of its neural pathways is a system with the cranial nerves (V, VII, IX, X, XI) that innervate the facial and masticatory muscles and the cephalic and middle ear muscles and thus play a crucial role in social interactions. The model, therefore, assumes that internal physiological states determine the possible forms of social behavior and thus considers a safe environment and the state of calm and connection as prerequisites for social connectedness. OT facilitates a range of social skills: face recognition, peer recognition, emotion reading, empathy, trust, and generosity; it enhances communication adaptation by helping to match the partner’s ability to understand [10,33–36]. OT reduces social anxiety through the amygdala’s response to fearful faces [35]. The anti-anxiety effect is mediated through the parasympathetic branch of the autonomic nervous system: it reduces cortisol levels in the cardiovascular response to stress. This helps to promote a closer relationship with peers, which then supports the individual with peer forms of stress regulation. Peer support promotes the protective, restorative processes of the organism by blunting sympathetic tone [10]. The OT system activates the dopamine system, which provides the reward value of social cooperation and affiliation through its rewarding effects [34]. The calm contact technique, as it supposedly activates calm and connection reactions, may transform the current functioning of the nervous system and not only create a state of rest but also motivate social engagement. The clinical relevance of the “calm contact” technique is that it can lead to adaptive affective-regulatory solutions by activating restorative capacities, social support, parasympathetic tone, and social engagement. In clinical practice, “calm contact” technique has the specific advantage over existing imaginative internal safety techniques (e.g., relaxation, favorite/safe place) in activating secure modes of bonding. In a hypnotherapeutic situation, it is possible to follow the patient’s strengths and stumbling blocks in this area in process and even to use the flexibility of hypnotherapy to shape the repertoire of triggering situations and possible responses. From this point of view, experiences that appear to be ‘unfavorable’ during demonstration can be turned into a therapeutic advantage. The “calm contact” technique seems to call up experiences of relational loss, insecurity, trauma, and, as several of the quoted reports of experiences have put it, can be spontaneously experienced during the technique. This can speed up their detection and correction in a therapeutic context. The “hypnotic interaction”, according to Bányai’s social-psychobiologica

Technika może opierać się na przypominaniu sobie kontaktów rzeczywistych lub stworzonych/wyimaginowanych jeden; może być powiązany z konkretną osobą lub kompozycją, łącznie z elementami różne kontakty. Technikę „spokojnego kontaktu” można połączyć z „bezpiecznym/ulubionym miejscem” technika. W ten sposób możemy wykorzystać zarówno poczucie bezpieczeństwa fizycznego, jak i emocjonalnego. Społeczny wsparcie jest bardzo korzystne zarówno w przypadku ostrego, jak i przewlekłego stresu, ponieważ wspomaga regenerację możliwości organizmu zamiast energochłonnej reakcji współczulnej [10]. Wsparcie emocjonalne jest szczególnie ważne, gdy stres jest postrzegany jako niekontrolowany [28]. Oznacza to, że wsparcie społeczne zapewnia znacznie więcej niż tylko pomoc praktyczną. To faktycznie przekazuje wiadomość, że „jesteś wartościowy i bardzo ceniony”, jak mówi członkowie społeczności zwracają na ciebie uwagę i troszczą się o ciebie [29]. Badania wsparcia społecznego pokazują, że w niektórych przypadkach pomoc ma charakter instrumentalny lepiej, zwykle „wezywa się” członków rodziny, zaś gdy ktoś potrzebuje radosnego, potrzebne są pozytywne spotkania, rówieśnicy i przyjaciele [30,31]. W technice „spokojnego kontaktu” pacjent (wewnętrzny umysł) może wybrać, kto jest potrzebny w danej sytuacji.Stawiamy hipotezę, że technika „spokojnego kontaktu” może aktywować nie tylko doświadczenie wsparcia społecznego podczas stresu, ale może także stymulować reakcje spokoju i więzi. „Oksytocyna wydaje się mieć szczególne znaczenie w ochronie fizycznej i psychicznej adaptacje, które wymagają wysokiego poziomu uspołecznienia lub wsparcia społecznego i poczucia bezpieczeństwo psychiczne, a także regulacja emocjonalna i stabilność autonomiczna są niezbędne dla zdrowia psychicznego i wyższego poziomu funkcji poznawczych” [10] (s. 851). Reakcja spokoju i połączenia (regulacja stresu oparta na OT) ma specyficzny charakter psychofizjologiczny wzór: niskie tętno i ciśnienie krwi, aktywacja żołądkowo-jelitowa, zmniejszona Nauka o mózgu. 2024, 14, 83 8 z 11 pobudzenie i zwiększone poczucie spokoju. Stan ten związany jest z poczuciem dobrostanu i relaksu oraz sprzyja pozytywnym interakcjom społecznym [11], co jest szczególnie ważne podczas porodu i porodu [32]. Według Stephena W. Porgesa [4] i jego teorii poliwagalnej układ nerwowy autonomiczny system odgrywa znaczącą rolę w regulacji reakcji na świat. Model zakłada, że ​​ułatwiają to trzy różne ścieżki neuronowe autonomicznego układu nerwowego wytwarzanie różnych stanów fizjologicznych, które można powiązać z różnymi stany emocjonalne i reakcje behawioralne.Jedna z głównych hipotez Poliwagala Teoria głosi, że regulacja interakcji społecznych jest również powiązana z układem autonomicznym regulacja narządów wewnętrznych (zwłaszcza serca), ponieważ jest to jedna z jego ścieżek neuronowych układ nerwów czaszkowych (V, VII, IX, X, XI), które unerwiają twarz i narządy żucia mięśnie głowy oraz mięśnie ucha środkowego i dlatego odgrywają kluczową rolę w życiu społecznym interakcje. Model zakłada zatem, że wewnętrzne stany fizjologiczne determinują możliwych form zachowań społecznych i tym samym uwzględnia bezpieczne środowisko i stan spokój i łączność jako warunki wstępne więzi społecznej. OT ułatwia szereg umiejętności społecznych: rozpoznawanie twarzy, rozpoznawanie rówieśników, emocje czytanie, empatia, zaufanie i hojność; pomaga, poprawia adaptację komunikacyjną dopasowywać do zdolności partnera do rozumienia [10,33–36]. OT zmniejsza niepokój społeczny poprzez reakcja ciała migdałowatego na przestraszone twarze [35]. Efekt przeciwlękowy jest pośredniczony przywspółczulna gałąź autonomicznego układu nerwowego: zmniejsza poziom kortyzolu odpowiedź układu krążenia na stres. Pomaga to w budowaniu bliższych relacji z rówieśnikami, co następnie wspiera jednostkę w rówieśniczych formach regulacji stresu. Wsparcie rówieśników wspomaga procesy ochronne i regeneracyjne organizmu poprzez stępienie układu współczulnego ton [10].System OT aktywuje układ dopaminowy, który zapewnia wartość nagrody współpracy społecznej i afiliacji poprzez jej nagradzające efekty [34]. Technika spokojnego kontaktu, ponieważ rzekomo aktywuje reakcje spokoju i połączenia, może zmienić dotychczasowe funkcjonowanie układu nerwowego, a nie tylko wywołać stan odpocząć, ale także zmotywować do zaangażowania społecznego. Kliniczne znaczenie techniki „spokojnego kontaktu” polega na tym, że może ona prowadzić do zachowań adaptacyjnych rozwiązania afektywno-regulacyjne poprzez aktywację zdolności regeneracyjnych, wsparcia społecznego, przywspółczulnego ton i zaangażowanie społeczne. W praktyce klinicznej technika „spokojnego kontaktu” ma szczególną przewagę nad istniejącą pomysłowe techniki bezpieczeństwa wewnętrznego (np. relaks, ulubione/bezpieczne miejsce) w aktywowaniu bezpieczne sposoby łączenia. W sytuacji hipnoterapeutycznej można postępować zgodnie z mocne strony pacjenta i przeszkody w tym obszarze, a nawet wykorzystać elastyczność hipnoterapii w celu kształtowania repertuaru sytuacji wyzwalających i możliwych reakcji. Z tego punktu widzenia doświadczenia, które podczas demonstracji wydają się „niekorzystne”. można przekształcić w korzyść terapeutyczną.Wydaje się, że jest to technika „spokojnego kontaktu”. przywoływać doświadczenia utraty relacji, niepewności, traumy i, jak kilka z cytowanych jak mówią raporty z doświadczeń, można tego spontanicznie doświadczyć podczas stosowania techniki. Może to przyspieszyć ich wykrywanie i korygowanie w kontekście terapeutycznym. Według społeczno-psychobiologiki Bányaia „interakcja hipnotyczna”.