As the night moonlight poured down, Set ran through the forest at full speed. It was a griffon which held the characteristics of the eagle, the king of the sky, and the lion, the king of the beasts. In spite of the pale moonlight, Set’s blue eyes relied on it to cut through the forest at a fast speed without any danger. Rei admired the view as he rode on Set’s back. He held out one of the few remaining Clara Fruits to Set as he stroked his neck. 「Guru~」 Set gave a joyful cry as he ran through the forest, chewing on the Clara Fruit in his beak with a crunching sound. 「According to Zeppairu’s knowledge, we should have been out of the forest a long time ago……」 Rei confirmed the surroundings as he muttered, the forest seemed to continue endlessly. (Did the forest spread this far in a few hundred years? Well, with magic in this world, maybe it’s possible.) While muttering in his head, he could not stop the unpleasant feeling in his heart. As if to ignore unpleasant feeling, he talked to Set while stroking his neck. 「Still, Set is amazing. You don’t seem to be tired at all even though you’ve continued running since morning.」 「Guru~」 Because he was happy that Rei praised him, Set increased his speed further. A wry smile floated on to Rei’s face, he admired the physical ability of the griffon as well as his simple mindedness. Anyway, since Set started running, they had not been attacked once by beasts or monsters. At first, they encountered a monkey with three eyes, a wild boar with 50cm long fangs and rabbits with 1m long, blade like, ears. But they were all shaken off as none of them could catch up with Set as he ran through the forest at high speed. For Rei, the purpose of fighting the Water Bear and the wolves was to gain combat experience. He hadn’t properly understood the physical properties of his body and he wanted to secure the magic stone to help the growth of Set and the Death Scythe. But even though he was tempted to fight other monsters with Set after fighting with the Water Bear and the wolves, the highest priority goal was for Set to run and focus on exiting the forest. 「Gururu~!」 Then. Set abruptly gave a cry. Rei felt caution in the voice. 「Set, enemy?」 「Guru~」 Set gave a short cry at Rei’s words. However, it wasn’t possible to find the enemies in the moonlight with Rei’s eyes. Still, to counter attack at any time, he pulled out the mithril knife from the sheath at his waist and readied it. 「Gururu~!」 As Set continued to run, he sharply turned his face to the left. At the same time, something came out from the darkness. 「Tch!」 He clicked his tongue as he reflexively used the Dragon Robe to catch the incoming object while protecting himself. It was unfortunate for Rei that the attack was from the left. If it had attacked from the right, Rei, who was right handed, could have intercepted it with the mithril knife. Or maybe it was lucky for the unexpectedly small object that had hit Rei. Thanks to Set, he didn’t roll off his back. 「Gyi~!」 The object that had been wrapped up in the Dragon Robe raised a cry. Putting the mithril knife in his his right hand into his mouth, he untangled the creature that was caught in the left side of the Dragon Robe and brought it before his eyes. 「This is, a flying squirrel?」 At first glance, it had the size and appearance of a squirrel, but something like a membrane could be seen between its hands and feet. Up to here, it was the same as the flying squirrel Rei knew. The difference was the tail. After all, a squirrel’s tail should have large bushy fur, this tail was like a blade. However, the blade like tail fortunately couldn’t reach Rei as he held the body from the front. 「Gyiii~!」 It menacingly bared its fangs as Rei held its body. From Rei’s judgement, the fangs growing from its mouth were about 3cm long, long enough for the Flying Blade Squirrel (provisional name) which was about 15cm long. Since there wasn’t enough time to leisurely search Zeppairu’s knowledge in this situation, while holding the body in his left hand, he used his right hand to break its neck. After confirming that it was dead, he stored it inside the Misty Ring. 「Guru~!」 Set gave another sharp cry. Rei took the mithril knife that was in his mouth back into his hand and thrust it at the Flying Blade Squirrel that attacked from above. With a guyuu~ sound, the mithril knife pierced the forehead of the Flying Blade Squirrel, Rei frowned, pulled the knife out and stored the corpse into the Misty Ring. A few minutes later. Flying Blade Squirrels were coming out from everywhere, the tops of trees and bushes like knives. Catching them in his left forefoot, Set killed them and ate them with his sharp beak, tearing them from his claws. But, the Flying Blade Squirrels continued attack without caring if their companions died, the number of corpses increased as time went on. 「d.a.m.n, there’s no end!」 Already accustomed to wielding it, the mithril knife flashed through the air. A Flying Blade Squirrel was bisected divided into the top and bottom half and fell to the ground, pa.s.sing them in an instant. In this situation, should he prepare a large scale fire magic and burn the whole area around them?　Rei thought at the time. TLN: JUST DO IT! 「Gururururururu~!」 Listening to Set’s voice which was trying to draw attention, he redirected his line of sight. Then, in the view ahead, the thick trees which had grown endlessly finally broke. 「The exit, is it.」 While exhaling in relief, he quickly thrust the mithril knife at the body of a Flying Blade Squirrel that had attacked from a tree. After it ceased to breath, he stored it in the Misty Ring. 「Set, if we’ve come here, it’s safe to fly. We’ll leave the Flying Blade Squirrels behind in one go. Go!」 「Gururururu~!」 Ok, Set’s high pitched cry seemed to say, the wings that had been folded in so far expanded. Even with a single wing, the wing size was near 2m. For the run-up, enough speed had already been built up by running here. While at that speed, he flapped his wings greatly……after a few seconds, Set kicked the ground and a floating sensation was felt, the figure of Set went above the trees in the thick forest. The moonlight shined on the ground as there wasn’t a single cloud in the sky. In such a night sky, Set flapped his wings and flew through the sky. Though it may be because it was night, there was nothing in the sky except for Rei and Set. From the private plane like view, Rei strongly recognized that this was a different world. However, this state didn’t continue for long. 「Gururururu~!」 Set gave a sharp cry as if to guard against something. When Rei heard the voice, his consciousness immediately returned and he observed the surroundings keenly. 「……What?」 As Rei looked around, something entered his vision. Innumerable shadows emerged from the forest the same way that Set had come, shadows and shadows. Although he couldn’t grasp the exact number because of the moonlight, the number was still around 100. Looking at the size of the shadows, he reflexively understood what group was following them. They were no doubt the Flying Blade Squirrels that chased them relentlessly before. (According to common sense, flying squirrels can only glide from high places, to be able to fly by themselves……indeed this is a fantasy world. However, we have already gone out of the forest. In other words, we don’t need to be worried about a fire like before. Until now, they’ve been chasing us relentlessly, now it’s time to deal with them.) The Death Scythe was removed from the Misty Ring. It was set up so as to not knock against Set’s wings. It was only the second day since Rei was reborn in this body. In addition to sitting on Set’s back while flying, it was the first time he had used the Death Scythe on Set’s back. If he used the it unskillfully, he could injure Set’s wings. The probability of surviving a fall from this height was very low. It was different from the forest before. While holding the handle and pointing the 1m blade at the flock of Flying Blade Squirrels in pursuit of Set, he said an incantation. Even though he said it wasn’t in the forest, they are still in the sky above it. In other words, if wide area spell was used here, it was necessary to restrict the range to sky above the forest. 『Dancing flames, dance. Light up the surroundings with your magnificent dance, burn as you dance and captivate the people.』 The range of the spell was specified while saying the incantation. The last phrase was said. 『Dance Fire Snake!』 The world was rewritten with Rei’s magic power and it’s appearance was shown. Hundreds of flames, ten times the size of humans, appeared and freely moved through the sky. As the flames moved through the air, the surroundings lit up brightly, it was surely a scene where you could say the flames were dancing. Though the Flying Blade Squirrels who were caught in the dancing flames continued to resist desperately, even if it boasted of a blade like tail and fangs, they couldn’t show any effects against the flames. The bodies which had been completely burnt like cinder dropped to the earth. Though there were Flying Blade Squirrels that decided not to follow their companions and flew to the forest, most of them were caught by the dancing flame moving through the sky and were burnt to cinders in an instant. Still, several Flying Blade Squirrels succeeded in running away from the range of the magic Rei had specified. They ran to the forest without looking back. A few minutes pa.s.sed after using the magic. There were already no more Flying Blade Squirrels illuminated by the moonlight, with a click from Rei’s fingers, the flames that had been created by magic disappeared as if they had never existed. The only things that remained were the fluttering of Set’s wings as Rei rode on his back. 「Guru~」 Rei, who had been imagining fireworks as he looked at the magic was brought back by Set’s voice. 「My bad, I was thinking of something……yeah. For the time being, please move away from the forest. Then let’s take a rest.」 「Gururu~!」 Set’s cry echoed high in the night sky where Flying Blade Squirrels and flames had been a few minutes ago, as he flapped his wings, they left the forest. Along the way, Rei anxiously searched Zepairu’s knowledge for information on the Flying Blade Squirrels. Same as the Water Bear, the information didn’t exist. (Why did it turn out like this?　After the Water Bear, there’s no information on this either, even if you say it has been several hundred years, there is a sense of incongruity. This, could it be……） A bad feeling went through Rei’s chest, he determined that there wasn’t any other way to check his suspicions, the Death Scythe was moved to accommodate it and a Flying Blade Squirrel removed from the Misty Ring. He cut open the body of the Flying Blade Squirrel with the mithril knife that was at his waist. There was a magic stone several centimeters large in the heart. 「Monster, is it. But……」 Rei recalled the previous battle. At that time, Set had bitten and consumed a considerable number of Flying Blade Squirrels. Naturally. the magic stones should have been absorbed by Set as well, however, he didn’t have the memory of a skill announcement message appearing. Even when he checked Set’s skills to be sure, it hadn’t changed and only Water Ball Lv.1 was displayed there. Wondering about this, Rei searched Zepairu’s knowledge again. According to it, it seems that learning a skill didn’t necessarily occur if a magic stone was consumed. In other words, acquiring Water Ball after only consuming the magic stone of the Water Bear was an exception. Also, there was the newly discovered fact that it was almost impossible to get an ability from a magic stone if the monster was too weak.

Gdy nocne światło księżyca spadło, Set biegł przez las z pełną prędkością. Był to gryfon, który miał cechy orła, króla nieba i lwa, króla zwierząt. Pomimo bladego światła księżyca, niebieskie oczy Seta polegały na nim, by przecinać las z dużą prędkością bez żadnego niebezpieczeństwa. Rei podziwiała ten widok, gdy jechał na plecach Seta. Podał jeden z nielicznych pozostałych owoców Clary Setowi, głaszcząc go po szyi. 「Guru ~」 Set wydał radosny okrzyk, biegnąc przez las, przeżuwając owoc Clary w dziobie z chrupiącym dźwiękiem. 「Zgodnie z wiedzą Zeppairu, dawno temu powinniśmy byli wyjść z lasu ……」 Rei potwierdziła otoczenie, mrucząc, las wydawał się trwać bez końca. (Czy las rozprzestrzenił się tak daleko w ciągu kilkuset lat? Cóż, z magią na tym świecie, może jest to możliwe.) Mamrocząc w głowie, nie mógł powstrzymać nieprzyjemnego uczucia w sercu. Jakby chcąc zignorować nieprzyjemne uczucie, rozmawiał z Setem, gładząc jego szyję. 「Mimo to Set jest niesamowity. Nie wydajesz się wcale zmęczony, mimo że biegasz od rana. 」 「Guru ~」 Ponieważ był szczęśliwy, że Rei go pochwaliła, Set jeszcze bardziej zwiększył prędkość.Krzywy uśmiech pojawił się na twarzy Rei, podziwiał fizyczne zdolności gryfa, a także jego prostą mentalność. W każdym razie, odkąd Set zaczął biec, ani razu nie zaatakowały ich bestie ani potwory. Najpierw napotkali małpę z trzema oczami, dzika z 50-centymetrowymi kłami i królikami o długości 1m, przypominającymi ostrza uszami. Ale wszyscy zostali otrząśnięci, ponieważ żaden z nich nie mógł dogonić Seta, który biegł przez las z dużą prędkością. Dla Rei celem walki z Niedźwiedziem Wodnym i wilkami było zdobycie doświadczenia bojowego. Nie rozumiał właściwie fizycznych właściwości swojego ciała i chciał zabezpieczyć magiczny kamień, aby pomóc w rozwoju Seta i Kosy Śmierci. Ale mimo że kusiło go, by walczyć z innymi potworami z Setem po walce z Niedźwiedziem Wodnym i wilkami, najważniejszym celem było ucieczkę Seta i skupienie się na opuszczeniu lasu. 「Gururu ~!」 Następnie. Set nagle krzyknął. Rei wyczuła w głosie ostrożność. 「Ustaw, wróg?」 「Guru ~」 Set wydał krótki okrzyk słysząc słowa Rei. Jednak nie można było znaleźć wrogów w świetle księżyca oczami Rei. Mimo to, aby w każdej chwili odeprzeć atak, wyciągnął mithrilowy nóż z pochwy u pasa i przygotował go. 「Gururu ~!」 Gdy Set nadal biegł, gwałtownie odwrócił twarz w lewo.W tym samym czasie coś wyszło z ciemności. 「Tch!」 Kliknął językiem, odruchowo używając Smoczej Szaty, aby złapać nadchodzący obiekt, chroniąc się. To było niefortunne dla Rei, że atak nastąpił z lewej strony. Gdyby zaatakował z prawej strony, praworęczna Rei mogłaby go przechwycić mithrilowym nożem. A może miał szczęście z powodu nieoczekiwanie małego obiektu, który uderzył Rei. Dzięki Setowi nie zsunął się z pleców. 「Gyi ~!」 Przedmiot zawinięty w Smoczą Szatę podniósł krzyk. Włożył mithrilowy nóż w prawą dłoń do ust, rozplątał stworzenie, które zostało złapane w lewą stronę Smoczej Szaty i przyniósł je przed oczami. 「Czy to latająca wiewiórka?」 Na pierwszy rzut oka miał rozmiar i wygląd wiewiórki, ale między jego rękami i stopami widać było coś w rodzaju membrany. Dotąd było to to samo, co latająca wiewiórka, którą znała Rei. Różnica polegała na ogonie. W końcu ogon wiewiórki powinien mieć duże, krzaczaste futro, ten ogon był jak ostrze. Jednak ostrze przypominające ogon na szczęście nie mogło dosięgnąć Rei, gdy trzymał ciało od przodu. 「Gyiii ~!」 Groźnie obnażył kły, gdy Rei trzymała jego ciało.Z osądu Rei wynika, że ​​kły wyrastające z jej pyska miały około 3 cm długości, wystarczająco długie dla Latającej Wiewiórki Ostrzy (nazwa tymczasowa), która miała około 15 cm długości. Ponieważ nie było wystarczająco dużo czasu na spokojne poszukiwanie wiedzy Zeppairu w tej sytuacji, trzymając ciało w lewej ręce, prawą ręką skręcił mu kark. Po potwierdzeniu, że jest martwy, umieścił go w Mglistym Pierścieniu. 「Guru ~!」 Set wydał kolejny ostry krzyk. Rei wziął mithrilowy nóż, który był w jego ustach, z powrotem do dłoni i cisnął nim w Latającą Wiewiórkę Ostrzy, która zaatakowała z góry. Z dźwiękiem faceta, mithrilowy nóż przebił czoło Latającej Wiewiórki Ostrzy, Rei zmarszczyła brwi, wyciągnęła nóż i schowała zwłoki w Mglistym Pierścieniu. Kilka minut później. Latające wiewiórki ostrzowe wyłaniały się zewsząd, z wierzchołków drzew i krzewów jak noże. Łapiąc je w lewą przednią stopę, Set zabił ich i zjadł swoim ostrym dziobem, wyrywając je ze swoich pazurów. Ale Latające Wiewiórki Ostrzy kontynuowały atak, nie przejmując się śmiercią ich towarzyszy, a liczba zwłok rosła w miarę upływu czasu. 「D.a.m.n, nie ma końca!」 Mithrilowy nóż, już przyzwyczajony do używania go, przeleciał w powietrzu. Wiewiórka z latającymi ostrzami została podzielona na pół, podzielona na górną i dolną połowę i spadła na ziemię, pa.s., używając ich w jednej chwili.Czy w takiej sytuacji powinien przygotować magię ognia na dużą skalę i spalić cały obszar wokół nich? Pomyślała wtedy Rei. TLN: PO PROSTU ZRÓB TO! 「Gururururururu ~!」 Słuchając głosu Seta, który próbował zwrócić na siebie uwagę, przekierował swój wzrok. Potem, w widoku przed nami, gęste drzewa, które rosły w nieskończoność, w końcu się załamały. 「Czy to wyjście?」 Oddychając z ulgą, szybko wbił mithrilowy nóż w ciało latającej wiewiórki ostrzowej, która zaatakowała z drzewa. Gdy przestał oddychać, umieścił go w Mglistym Pierścieniu. 「Ustaw, jeśli tu przylecieliśmy, latanie jest bezpieczne. Za jednym zamachem zostawimy Latające Wiewiórki Ostrzy. Udać się!" 「Gururururu ~!」 Ok, wysoki, piskliwy krzyk Seta zdawał się mówić, skrzydła, które zostały złożone do tej pory rozszerzone. Nawet z jednym skrzydłem rozmiar skrzydła był blisko 2m. Biegając tutaj, osiągnięto już wystarczającą prędkość do rozbiegu. Przy tej prędkości mocno trzepotał skrzydłami …… po kilku sekundach Set kopnął ziemię i poczuł uczucie unoszenia się, postać Seta poleciała ponad drzewami w gęstym lesie. Światło księżyca oświetlało ziemię, ponieważ na niebie nie było ani jednej chmury. Na takim nocnym niebie Set trzepotał skrzydłami i leciał po niebie.Choć mogło to być spowodowane nocą, na niebie nie było nic poza Rei i Setem. Z prywatnego samolotu, takiego jak widok, Rei mocno zdawała sobie sprawę, że to był inny świat. Jednak ten stan nie trwał długo. 「Gururururu ~!」 Set wydał ostry krzyk, jakby chciał się przed czymś ustrzec. Kiedy Rei usłyszała głos, natychmiast powróciła mu przytomność i uważnie obserwował otoczenie. "……Co?" Kiedy Rei się rozejrzała, coś pojawiło się w jego wizji. Niezliczone cienie wyłoniły się z lasu w taki sam sposób, w jaki przybył Set, cienie i cienie. Chociaż nie mógł uchwycić dokładnej liczby z powodu światła księżyca, liczba ta wciąż wynosiła około 100. Patrząc na rozmiar cieni, odruchowo zrozumiał, jaka grupa za nimi podąża. Bez wątpienia były to Wiewiórki Latających Ostrzy, które wcześniej ścigały ich bezlitośnie. (Zgodnie ze zdrowym rozsądkiem latające wiewiórki mogą szybować tylko z wysokich miejsc, aby móc latać samodzielnie …… rzeczywiście jest to świat fantazji. Jednak już wyszliśmy z lasu. Innymi słowy, nie trzeba się martwić pożarem jak wcześniej. Do tej pory ścigali nas nieubłaganie, teraz czas się z nimi uporać.) Kosa Śmierci została usunięta z Mglistego Pierścienia. Został ustawiony tak, aby nie uderzać o skrzydła Seta.To był dopiero drugi dzień, odkąd Rei odrodziła się w tym ciele. Oprócz siedzenia na plecach Seta podczas lotu, był to pierwszy raz, kiedy użył Death Scythe na plecach Seta. Jeśli użyje go nieumiejętnie, może zranić skrzydła Seta. Prawdopodobieństwo przetrwania upadku z tej wysokości było bardzo niskie. Różniło się od wcześniejszego lasu. Trzymając rękojeść i celując 1-metrowym ostrzem w stado Latających Wiewiórek Ostrzy w pogoni za Setem, wypowiedział zaklęcie. Chociaż powiedział, że nie było tego w lesie, nadal są na niebie nad nim. Innymi słowy, jeśli zastosowano tutaj zaklęcie rozległe, konieczne było ograniczenie zasięgu do nieba nad lasem. 『Tańczące płomienie, tańcz. Rozświetl otoczenie swoim wspaniałym tańcem, płoń podczas tańca i urzekaj ludzi. 』 Zasięg zaklęcia został określony podczas wypowiadania zaklęcia. Ostatnie zdanie zostało wypowiedziane. 『Taniec Ognistego Węża!』 Świat został przepisany za pomocą magicznej mocy Rei, a jego wygląd został pokazany. Setki płomieni, dziesięć razy większych od ludzi, pojawiły się i swobodnie poruszały się po niebie. Gdy płomienie poruszały się w powietrzu, otoczenie rozjaśniło się jasno, z pewnością była to scena, w której można było powiedzieć, że płomienie tańczą.Chociaż Latające Wiewiórki Ostrzy, które zostały złapane w tańczących płomieniach, nadal desperacko stawiały opór, nawet jeśli szczyciły się ostrzem takim jak ogon i kły, nie były w stanie pokazać żadnych efektów przeciwko płomieniom. Ciała, które zostały całkowicie spalone jak żużel, spadły na ziemię. Chociaż istniały Latające Wiewiórki Ostrzy, które postanowiły nie podążać za swoimi towarzyszami i poleciały do ​​lasu, większość z nich została złapana przez tańczący płomień poruszający się po niebie i spłonęła w jednej chwili na popiół. Mimo to kilku Latających Wiewiórek Ostrzy udało się uciec z zasięgu magii, którą określiła Rei. Pobiegli do lasu, nie oglądając się za siebie. Kilka minut pa.s. zużytych po użyciu magii. Nie było już Wiewiórek Latających Ostrzy oświetlonych blaskiem księżyca, z trzaskiem palców Rei, płomienie stworzone przez magię zniknęły, jakby nigdy nie istniały. Jedyne, co pozostało, to trzepot skrzydeł Seta, gdy Rei jechała na jego plecach. 「Guru ~」 Rei, która wyobrażała sobie fajerwerki, patrząc na magię, została przywrócona przez głos Seta. 「Moja wina, myślałem o czymś… Tak. Na razie oddal się od lasu.W takim razie odpocznijmy. 」 「Gururu ~!」 Krzyk Seta odbił się echem na nocnym niebie, gdzie kilka minut temu latały Wiewiórki Ostrzy i płomienie, kiedy trzepotał skrzydłami, opuściły las. Po drodze Rei z niepokojem przeszukiwała wiedzę Zepairu w poszukiwaniu informacji o Latających Wiewiórkach Ostrzy. Tak jak w przypadku Niedźwiedzia Wody, informacje nie istniały. (Dlaczego to się tak potoczyło? Po Niedźwiedziu Wodnym też nie ma żadnych informacji na ten temat, nawet jeśli mówisz, że minęło kilkaset lat, istnieje poczucie niezgodności. To, czy to możliwe ……） Złe przeczucie przeszło przez klatkę piersiową Rei, stwierdził, że nie ma innego sposobu, aby sprawdzić swoje podejrzenia, Kosa Śmierci została przeniesiona, aby to uwzględnić, a Latająca Wiewiórka Ostrzy została usunięta z Mglistego Pierścienia. Rozciął ciało Latającej Wiewiórki Ostrzy Mithrilowym nożem, który miał przy pasie. W sercu znajdował się magiczny kamień wielkości kilku centymetrów. 「Potwór, czy to jest to. Ale……" Rei przypomniała sobie poprzednią bitwę. W tym czasie Set ugryzł i pożarł znaczną liczbę wiewiórek z latającymi ostrzami. Naturalnie. Magiczne kamienie również powinny zostać wchłonięte przez Seta, jednak nie pamiętał pojawienia się komunikatu o umiejętnościach.Nawet gdy sprawdzał umiejętności Seta, aby się upewnić, nic się nie zmieniło i była tam wyświetlana tylko Kula wodna pz. Zastanawiając się nad tym, Rei ponownie przeszukała wiedzę Zepairu. Zgodnie z nim wydaje się, że nauczenie się umiejętności niekoniecznie miało miejsce, gdy został skonsumowany magiczny kamień. Innymi słowy, zdobycie Kuli Wodnej po skonsumowaniu magicznego kamienia Niedźwiedzia Wodnego było wyjątkiem. Pojawił się również nowo odkryty fakt, że uzyskanie zdolności z magicznego kamienia było prawie niemożliwe, jeśli potwór był zbyt słaby.